هوش مصنوعی: این شعر در مدح و ستایش شمس‌الدین است و او را به عنوان شخصیتی والا، نورانی و رهبر معنوی توصیف می‌کند. شاعر از جایگاه بلند شمس‌الدین در عرفان و معنویت سخن می‌گوید و او را منبع نور و هدایت می‌داند. همچنین، به ارتباط عمیق شمس‌الدین با مفاهیم قرآنی و عرفانی اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و تشبیهات برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۱۲۶۵

دیگران جانند و جانان شمس دین
این و آن چون بنده ، سلطان شمس دین

هفت هیکل آیتی در شأن اوست
خوش بخوان قرآن و می دان شمس دین

دل بود گنجینهٔ گنج اله
نقد گنج کنج ویران شمس دین

بدر دین از شمس دین روشن شده
نور بخش ماه تابان شمس دین

خوش خراباتی و مستان در حضور
ساقی سرمست رندان شمس دین

چار یارانند امام انس و جان
رهنمای چار یاران شمس دین

علم ما علم بدیعی دیگر است
از معانی و بیان شمس دین

چشم عالم روشن است از نور او
دیده ام روشن به نور شمس دین

شمس دین از نعمت الله می طلب
زان که او دارد نشان شمس دین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.