هوش مصنوعی: متن بالا از اهمیت و لذت همراهی با رندان (افراد آزاده و بی‌پروا) سخن می‌گوید و خدمت به آن‌ها را برتر از زهد و ریاضت می‌داند. شاعر از صحبت رندان، می‌نوشی و سرمستی به عنوان راهی برای رسیدن به لذت و آرامش یاد می‌کند و دنیا و آخرت را در برابر این حالتی که رندان دارند، بی‌اهمیت می‌شمرد.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از نمادهایی مانند شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد. همچنین، درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی و اصطلاحات خاص آن دارد.

غزل شمارهٔ ۱۲۷۱

اگر ذوق صفا داری طلب کن خدمت رندان
و گر خواهی حضوری خوش در آ در خلوت رندان

تو را از خدمت زاهد به عمری کار نگشاید
هزاران کار بگشاید دمی از خدمت رندان

طلب کن رند سرمستی که تا ذوق خوشی یابی
دمی با جام همدم شو که یابی لذت رندان

خراباتست و مارمست و ساقی جام می بر دست
چه خوشحالی که من دارم مدام از صحبت رندان

مگو در بزم سرمستان حدیث دنیی وعقبی
به آنها کی فرود آید زمام همت رندان

نعیم نعمت رندی مجو از جنت رندان
بیا از نعمت الله جو نعیم نعمت رندان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۷۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.