۳۷۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳۰۵

شاهان جهان باشند از جان چو گدای تو
محبوب تر از جانی صد جان به فدای تو

رندان ز تو می جویند زهاد ز تو حلوا
هر کس به هوای خود مائیم و هوای تو

دل خلوت خاص تست ، بنشین تو به جای خود
والله که نخواهم داشت غیر تو به جای تو

گر دست مرا گیری من دامن تو گیرم
پائی ز تو گر یابم آیم به سرای تو

گویند که این و آن باشند برای ما
نی نی که غلط کردند هستند برای تو

جز نقش خیال تو در چشم نمی آید
هر نور که می یابم بینم به لقای تو

در دار فنا سید از عشق تو گر جان داد
جانش ز خدا جوید پیوسته بقای تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۰۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.