هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی از عشق و شیفتگی به معشوق و تأثیرات عمیق آن بر دل و جان سخن می‌گوید. با استفاده از استعاره‌هایی مانند آتش، نور، و می‌نوشی، شاعر احساسات شدید و فتنه‌انگیز عشق را به تصویر می‌کشد. همچنین، اشاره‌هایی به خرابات و مستی عرفانی دارد که نشان‌دهنده‌ی سبک غزل‌های عرفانی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند می‌نوشی و مستی نیاز به درک ادبی بالاتری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۳۸۹

عشق او خوش آتشی افروخته
غیرت او غیر او را سوخته

عشقبازی کار آتش بازی است
او چنین کاری به ما آموخته

گنج او در کنج دل ما یافتیم
دل فراوان نقد از او اندوخته

نور ما روشنتر است از آفتاب
گوئیا از نار عشق افروخته

جام و می با یکدگر آمیخته
خون میخواران به خاکش ریخته

زلف بگشوده نموده آن جمال
شیوهٔ او فتنه ها انگیخته

ساقی سرمست خمی پر ز می
بر سر رندان عالم ریخته

در خرابات مغان مست و خراب
عاشقانه مجلسی انگیخته

سیدم زلف سیادت برفشاند
عالمی را دل در او آویخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.