هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به زیبایی و تأثیر عشق و معشوق بر جان و دل شاعر می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند آینه، شمع و نور، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. او معشوق را به‌عنوان آینه‌ای می‌داند که جهان‌نمای جان اوست و عشقش مانند شمعی است که جانش را روشن می‌کند. شاعر همچنین بر اهمیت پاکی و صفای دل در درک زیبایی‌های عشق تأکید دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و احساسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۳۹۷

تا خیال روی خوبش دیده ام در آینه
روز و شب دارم ز عشقش در برابر آینه

روی او آئینهٔ گیتی نمای جان ماست
جان ما آئینه ای جانانه بنگر آینه

صورتی در آینه بنموده تمثالش عیان
شد ز عکس نور آن معنی مصور آینه

گر بود آئینه روشن روی بنماید تو را
ور نه رویش کی نماید در مکدر آینه

عشق او شمعست و جانم آینه وین رمز ما
عشقبازان را بود روشن منور آینه

من دلی دارم چو آئینه منیر و با صفا
آفتاب مهر رویش تافته بر آینه

برنداری آینه از پیش رویت یک زمان
همچو سید گر ببینی روی خود در آینه
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۹۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.