هوش مصنوعی:
این متن بر وحدانیت و یگانگی تأکید دارد و عشق به معشوق را به عنوان تنها حقیقت زندگی توصیف می‌کند. شاعر از هرگونه توجه به غیر معشوق پرهیز می‌کند و عشق را تنها مایه‌ی حیات می‌داند. همچنین، او خود را از عاقلان جدا می‌داند و با رندان و مستان هم‌عقیده است. نور معشوق چشمانش را روشن کرده و او را از حیرت در خیال غیر رها ساخته است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه‌ی این متن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات مانند 'رندان' و 'مستان' نیاز به شناخت ادبیات کلاسیک فارسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.
غزل شمارهٔ ۱۴۰۳
در دو عالم جز یکی دانیم نه
غیر آن یک را یکی خوانیم نه
گر خیال غیر آید درنظر
نقش او بر دیده بنشانیم نه
عشق جانان روز و شب در جان بود
یک نفس بی عشق جانانیم نه
عشقبازی آیتی در شأن ماست
عاقلی را نیک می دانیم نه
اعتقاد ماست با رندان تمام
منکر احوال مستانیم نه
چشم ما روشن به نور روی اوست
بر خیال غیر حیرانیم نه
دُرد دردش همچو سید می خوریم
در پی دارو و درمانیم نه
غیر آن یک را یکی خوانیم نه
گر خیال غیر آید درنظر
نقش او بر دیده بنشانیم نه
عشق جانان روز و شب در جان بود
یک نفس بی عشق جانانیم نه
عشقبازی آیتی در شأن ماست
عاقلی را نیک می دانیم نه
اعتقاد ماست با رندان تمام
منکر احوال مستانیم نه
چشم ما روشن به نور روی اوست
بر خیال غیر حیرانیم نه
دُرد دردش همچو سید می خوریم
در پی دارو و درمانیم نه
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۰۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
