هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و وفاداری شاعر به معشوق است. شاعر از نقش بستن تصویر معشوق در چشم‌هایش می‌گوید و تأکید می‌کند که هیچ چیز دیگری در نظرش نمی‌آید. او از اشک‌های جاری خود سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که با این اشک‌ها، بذر محبتی که در خاک درگاه معشوق کاشته شده را آبیاری کند. شاعر همچنین از امانت بودن جان خود در تن معشوق سخن می‌گوید و آمادگی خود را برای تسلیم کامل اعلام می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند غیرت و تسلیم کامل نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۴۰۵

تا نقش خیال تو نگاریم به دیده
کاری به جز این کار نداریم به دیده

از دیدهٔ ما آب روانست به هر سو
از ما بطلب آب بباریم به دیده

غیر تو اگر در نظر ما بنماید
غیرت نگذارد که در آیم به دیده

هر شب به خیالی که به ما روی نمائی
تا روز ستاره بشماریم به دیده

در دیده پدید است نظر کن که توان دید
نقشی و نگاری که نگاریم به دیده

بر خاک درت کاشته شد تخم محبت
امید که ما آب بیاریم به دیده

جان در تن سید تو نهادی به امانت
گر حکم کنی هان بسپاریم به دیده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۰۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.