هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی و تأثیر معشوق بر طبیعت و جهان سخن می‌گوید. او توصیف می‌کند که چگونه حضور معشوق باعث نورانی شدن صبح، معطر شدن شب، و خوشبو شدن عالم شده است. همچنین، شاعر به وحدت صورت و معنی اشاره می‌کند و از تأثیر معنوی معشوق بر زندگی انسان‌ها می‌گوید.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های عمیق ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
غزل شمارهٔ ۱۴۳۰
دیده صبح از تو منور شده
طرهٔ شام از تو معنبر شده
باد صبا بوی تو را یافته
عالم از آن بوی معطر شده
در نظر اهل نظر کائنات
نقش خیالیست مصور شده
صورت و معنی چو مه و آفتاب
هر دو به هم نیک برابر شده
گشته روان چشمهٔ آب حیات
رهگذر ما همه خوشتر شده
عین مسما بود اسمش از آن
آمده و اول دفتر شده
گفتهٔ نوباوهٔ سید شنو
نه سخن آنکه مکرر شده
طرهٔ شام از تو معنبر شده
باد صبا بوی تو را یافته
عالم از آن بوی معطر شده
در نظر اهل نظر کائنات
نقش خیالیست مصور شده
صورت و معنی چو مه و آفتاب
هر دو به هم نیک برابر شده
گشته روان چشمهٔ آب حیات
رهگذر ما همه خوشتر شده
عین مسما بود اسمش از آن
آمده و اول دفتر شده
گفتهٔ نوباوهٔ سید شنو
نه سخن آنکه مکرر شده
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۲۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
