هوش مصنوعی: این متن عرفانی به وحدانیت خداوند و تجلی جمال الهی در همه چیز اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که در ظاهر بنده‌ای است اما در باطن به حقیقت الهی پی برده است. او تأکید می‌کند که غیر از خدا هیچ وجود حقیقی نیست و همه کمالات از آنِ اوست. همچنین، به عشق الهی و رابطهٔ عاشق و معشوق اشاره شده و در پایان، توصیه به شناخت خدا از طریق نعمت‌هایش شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی اصطلاحات عرفانی و ادبیات کهن ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۱۴۳۹

صورتا چاکر است و معنی شاه
باطنا آفتاب و ظاهر ماه

لیس فی الدار غیره دیار
وحده لا اله الا الله

در همه آینه جمال نمود
غیر او را ندیده ام والله

گاه عاشق بود گهی معشوق
جز یکی نیست رهبر و همراه

جامع جملهٔ کمالات است
بندهٔ کامل است عبدالله

نعمت الله را به دست آور
تا ز خلق خدا شوی آگاه
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۳۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.