هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه، مخاطب را به جستجوی کمال و زیبایی درونی دعوت می‌کند و از او می‌خواهد به جای ظواهر، به ذات الهی و حقیقت وجود توجه کند. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند «می»، «آفتاب»، و «هلال»، مفاهیم عمیق عرفانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و فهم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان بالای 16 سال یافت می‌شود.

غزل شمارهٔ ۱۵۶۰

گر جلال و جمال می جوئی
از دو کامل کمال می جوئی

می ما را به ذوق می نوشی
عین آب زلال می جوئی

آفتابی مه تمام بجو
تا کی آخر هلال می جوئی

کام دل را کجا به دست آری
چون تو نقش خیال می جوئی

نظری کن به چشم سرمستی
از چه رو زلف و خال می جوئی

می ما را بنوش رندانه
گر شراب حلال می جوئی

گر تو جویای نعمت الهی
نعمت ذوالجلال می جوئی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.