هوش مصنوعی: این متن به زبان طنز و هجوآمیز به انتقاد از فردی حاسد و نالایق می‌پردازد که مانند خر رفتار می‌کند و شایستگی‌های لازم را ندارد. متن با استفاده از تشبیهات زننده و طنز تلخ، رفتارهای ناشایست این فرد را به تصویر می‌کشد و نتیجه می‌گیرد که چنین فردی سزاوار سرنوشتی تاریک است.
رده سنی: 18+ این متن شامل عبارات زننده و تشبیهات نامناسب است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، محتوای طنز تلخ و انتقادی آن نیاز به درک بالاتری از مفاهیم اجتماعی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۱۳۷

آن کونِ خَر کَزْ حاسِدی، عیسی بُوَد تَشویشِ او
صد کیرِ خر در کونِ او، صد تیزِ سگ در ریشِ او

خَر صیدِ آهو کِی کُند؟ خَر بویِ نافه کِی کَشَد؟
یا بولِ خَر را بو کُند، یا گُه بُوَد تَفتیشِ او

هر جویِ آب اَنْدَر رَوَد آن ماده خَر بولی کُند
جو را زیان نَبْوَد، ولی واجِب بُوَد تَعْطیشِ او

خَر ننگ دارد زان دَغَل، از حَق شِنو بَلْ هُمْ اَضَلّ
ای چون مُخَنَّث غُنْجِ او، چون قَحْبِگانْ تَخْمیشِ او

خامُش کُنم تا حَق کُند او را سِیَه رویِ اَبَد
من دست در ساقی زَنَم، چون مَستَم از تَجْمیشِ او
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۳۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شاعر
۱۴۰۴/۴/۱۱ ۲۲:۴۰

هزلیات مولانا