هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از لطف و کرم الهی سخن می‌گوید که به او بخشش کرده و وجودش را به شهود و معرفت آراسته است. او بیان می‌کند که خداوند طالب او بوده و او را به سوی خود خوانده، در حالی که خودش نیز همواره در جستجوی خداوند بوده است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و عمیق است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۴۷
بودش به کمال خویش بودم بخشید
لطفش به کرم شهد شهودم بخشید
او طالب من که ظاهرش گردانم
من طالب او که تا وجودم بخشید
لطفش به کرم شهد شهودم بخشید
او طالب من که ظاهرش گردانم
من طالب او که تا وجودم بخشید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
