هوش مصنوعی:
این شعر به زیبایی علم و دانش اشاره دارد و آن را به عنوان گوهری ارزشمند توصیف می‌کند. همچنین، با استفاده از استعاره‌های عاشقانه مانند زلف نگار، به جستجوی حقیقت و عشق می‌پردازد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عاشقانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۷
خوش علم شریفی است نکو می جویش
این علم وی است رو از او می جویش
آن زلف نگار ما به دست آر چنان
سودازدگان مو به مو می جویش
این علم وی است رو از او می جویش
آن زلف نگار ما به دست آر چنان
سودازدگان مو به مو می جویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
