هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از مطرب می‌خواهد اسرار و داستان‌های روح‌افزا را بازگو کند. او از عشق و معنویت سخن می‌گوید و به موضوعاتی مانند عشق الهی، اسرار وجود، و صلاح جان اشاره می‌کند. شاعر از مطرب می‌خواهد که داستان‌های الهام‌بخش و دعاهای مستجاب شده را بازگو کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۲۲۷

مُطربا اسرارِ ما را بازگو
قِصّه‌هایِ جانْ فَزا را بازگو

ما دَهان بَربَسته‌ایم امروز ازو
تو حَدیثِ دِلْگُشا را بازگو

من گِران گوشَم، بِنِه رُخ بر رُخَم
وَعدهٔ آن خوش لِقا را بازگو

ماجَرایی رفت جان را در اَلَست
بازگو آن ماجَرا را بازگو

مَخزَنِ اِنّا فَتَحْنا بَرگُشا
سِرِّ جانِ مُصطفی را بازگو

مُسْتَجاب آمد دُعایِ عاشقان
ای دُعاگو آن دُعا را بازگو

چون صَلاحُ الدّینْ صَلاحِ جانِ ماست
آن صَلاحِ جان‌ها را بازگو
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۲۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.