هوش مصنوعی:
این متن شعری است که احساسات عمیق عاشقانه و عرفانی را بیان می‌کند. شاعر از عشق و محبت به معشوق سخن می‌گوید و از تأثیرات عمیق این عشق بر روح و جان خود می‌نویسد. او از غم و شادی‌هایی که از این عشق ناشی می‌شود سخن می‌گوید و از این که هیچ چیز در دو جهان به اندازه معشوق برایش ارزشمند نیست، ابراز می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه احساسی دارد. همچنین، زبان و ساختار شعری آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۲۶۷
هُم صَدُّوا، هُم عَتَبُوا، عِتابًا ما لَهُ سَبَبُ
تَن و دلِ ما مُسَخَّرِاو، که می‌نَپَرَد به جُز بَرِ او
فَما طَلَبوا سِوی سَقَمی فَطابَ عَلَی ما طَلَبوا
عَجَب خَبَری که می‌دَهَدم، دَم و غَمِ او، کَر و فَرِ او
فَنی جَلَدی اِذا عَبَسوا فَکَیْفَ تَری اِذا طَرِبوا
مرا غَمِ او چو زنده کُند چگونه شَوَم زِ مَنْظَرِ او
فلا هَرَبٌ اِذا طَلَبوا وُلا طَرَبٌ اذا هَرَبوا
عَجَب، چه بود به هر دو جهان که آن نَبُوَد مُیَسَّرِ او
اَری اُمَمًا بِهِ سَکِرُوا وَلا قَدَحٌ وَلا عِنَبُ
حَدَث نشود شِکَر که خوری شِکَر چو چَشَد زِشِکَّرِ او
لَقَدْ مُلِئَتْ خَواطِرُنا بِهِمْ عَجَبًا وَمَاالْعَجَبُ
سَحَر اثری زِطَلْعَتَ او، شَبَم نَفَسی زِعَنْبَرِ او
سَکَتُّ اَنا وَهُمْ سَکَتُوا وَلا سَئِموا وَلا عَتَبوا
خَبَر نکُنم دِگَر که مرا رسید خَبَر زِمَخْبَرِ او
فَوا حَزَنی اِذا حَجَبوا وَیا طَرَبی اِذا قَرُبوا
دَرَم بِزَنَد سَری نکُند که سَر نَبَرَد کَس از سَرِ او
تَن و دلِ ما مُسَخَّرِاو، که می‌نَپَرَد به جُز بَرِ او
فَما طَلَبوا سِوی سَقَمی فَطابَ عَلَی ما طَلَبوا
عَجَب خَبَری که می‌دَهَدم، دَم و غَمِ او، کَر و فَرِ او
فَنی جَلَدی اِذا عَبَسوا فَکَیْفَ تَری اِذا طَرِبوا
مرا غَمِ او چو زنده کُند چگونه شَوَم زِ مَنْظَرِ او
فلا هَرَبٌ اِذا طَلَبوا وُلا طَرَبٌ اذا هَرَبوا
عَجَب، چه بود به هر دو جهان که آن نَبُوَد مُیَسَّرِ او
اَری اُمَمًا بِهِ سَکِرُوا وَلا قَدَحٌ وَلا عِنَبُ
حَدَث نشود شِکَر که خوری شِکَر چو چَشَد زِشِکَّرِ او
لَقَدْ مُلِئَتْ خَواطِرُنا بِهِمْ عَجَبًا وَمَاالْعَجَبُ
سَحَر اثری زِطَلْعَتَ او، شَبَم نَفَسی زِعَنْبَرِ او
سَکَتُّ اَنا وَهُمْ سَکَتُوا وَلا سَئِموا وَلا عَتَبوا
خَبَر نکُنم دِگَر که مرا رسید خَبَر زِمَخْبَرِ او
فَوا حَزَنی اِذا حَجَبوا وَیا طَرَبی اِذا قَرُبوا
دَرَم بِزَنَد سَری نکُند که سَر نَبَرَد کَس از سَرِ او
وزن: مفاعلتن مفاعلتن مفاعلتن مفاعلتن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
