هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق و عاشقی پرداخته و از اهمیت و ارزش عشق حقیقی سخن می‌گوید. در این متن، عشق به عنوان نور و نعمتی الهی توصیف شده که هرگز خاموش نمی‌شود و تنها در رنج و سختی‌های عشق است که انسان به کمال می‌رسد. همچنین، از عاشقان خواسته شده تا در راه عشق پایدار بمانند و از آن دوری نکنند. متن تأکید می‌کند که عشق حقیقی ارزشمندتر از هر چیز دیگری است و عاشقان باید در راه آن تلاش کنند و ناامید نشوند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و تلاش در راه آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۲۲۶۸

یا عاشِقینَ الْمَقصَدُ سیحوا اِلی ما تُرْشَدُوا
وَاسْتَفْتِشوا مَنْ یُسْعِدُ یَلْقَونَ اَیْنَ السَّیِدُ

الْعِشْقُ نُورٌ مُرْتَفِع وَالسِّرُّنِعْمَ المُکَتَرَعْ
نَهْرُالْهَوی لا یَنقَطِعْ نارُالْهَوی لا تَخمُدُ

لا عِشْقَ اِلّا بِالْجَوی مَنْ کانَ فی سُقْمِ الْهَوی
اِنْ قیلَ طارَفی الْهَوا لا تُنْکِروا، لا تُبْعِدوا

الْعِشْقُ ما فی رِقِّهِ خَیْرٌ لَکُم مِنْ عِتْقِهِ
جَفْنٌ بَکا فی عِشْقِهِ لا تَحْسَبوهُ تَرْمَدُ

اَمْرُ الْمُحِبّینَ انْطَوی اَمْراضُهُم خَیْرُالدَّوا
ما لَم یَضِلُّوا فی الْهَوی لا تَزعَموا اَنْ یَهْتَدَوا

اَصْحابَنا لا تَیْأَسوا بَعْدَ الْجَوی مُسْتَأنَسُ
غَیْرَ الْهَوی لا تَلْبَسوا، غَیْرَ الْهَوی لا تَرْتَدُوا

سِحْرُالْهَوی مَعقُودَةٌ نارُالْجَوی مَوْقُودَةٌ
ذانِعمَةٌ مَفقُودَةٌ حِرْمانَ مَنْ لا یَجْهَدُ

نادَیْتُ یَوْمَ اَلْمُلْتَقی اِذْحار عَقْلی وَالْتُّقی
هذا بَقاءٌ فی الْبَقا، هذا نَعیمٌ سَرْمَدُ

اِنْ فاتَکُمْ لا تَفْعَلوا، وَاسْتَفْتِشوهُ وَاعْقِلوا
لا تَرْقُدوا لا تَأکُلوا ما لَمْ تَروْا لا تَعْبُدوا
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.