هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و شراب سخن می‌گوید و به یار پری‌زاده‌اش اشاره می‌کند. او از آزادی و عشقی که از دیرباز وجود داشته، سخن می‌گوید و احساسات خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عشق و شراب است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، درک کامل مفاهیم شعر کلاسیک نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.
غزل شمارهٔ ۲۳۲۵
امروز من و باده، وان یارِ پَری زاده
اَحْسَنْت زِهی شاهِد، شاباشْ زِهی باده
بازیم یکی عشقی، در زیرِ گِلیمی نه
بر حَلقهٔ هر جمعی، بَررَستهٔ هر جاده
این حَلقهٔ زَرّین را در گوش دَرآویزم
یعنی که از این خِدمَت آزادم و آزاده
عشقِ من و رویِ تو، از عَهدِ قِدَم بوده‌ست
رویِ من از اوَّل بُد بر رویِ تو بِنْهاده
اَحْسَنْت زِهی شاهِد، شاباشْ زِهی باده
بازیم یکی عشقی، در زیرِ گِلیمی نه
بر حَلقهٔ هر جمعی، بَررَستهٔ هر جاده
این حَلقهٔ زَرّین را در گوش دَرآویزم
یعنی که از این خِدمَت آزادم و آزاده
عشقِ من و رویِ تو، از عَهدِ قِدَم بوده‌ست
رویِ من از اوَّل بُد بر رویِ تو بِنْهاده
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
