نفس کو مر ترا چو جان دارست
بی‌ تو در جسم تو بسی کارست

گرچه آن پنج شحنه بی‌کارند
سه وکیل از درونت بیدارند

آن کند هضم و این کند قسمت
آن برد ثفل و این نهد نعمت

آن نماید ره این کند تدبیر
این شود حافظ آن کند تعبیر

آن نبینی که چون به خواب شوی
فارغ از زحمت و عذاب شوی

از برای فراغت و خوابت
وز برای صلاح و اسبابت

اندرین خاکدان ز آتش و باد
ز آب روی تو برد خاک نژاد

تا ترا بر سریر سرِّ خرد
بنشاند ز بهرِ راحت خود

تو بر آسوده و خرد بر کار
تو بخفته درونت او بیدار