هوش مصنوعی:
متن بیانگر این است که جهان و طبیعت هر کدام ساز خود را می‌زنند و خداوند جان‌ها را جاودانه آفریده است. او معرفت را در دل‌ها نهاده و هر چه داده، بازپس نمی‌گیرد. همچنین، هر چه حکمت انجام دهد، بیهوده نیست و هر چه نادرست باشد، از حکمت نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی کلاسیک ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
در معنی آن گوید که آنچه خاکی است به خاک باز شود
تنت از چرخ و طبع دارد ساز
این و آن ساز خویش خواهد باز
جان حق داد جاودان ماند
زانکه حق داده باز نستاند
معرفت در دلت نهادهٔ اوست
باز کی گیرد آنچه دادهٔ اوست
کانکه او خود سرشت خاک نکرد
وانکه او خود نگاشت پاک نکرد
زانکه حکمت بد اقتضا نکند
هرچه حکمت کند هبا نکند
این و آن ساز خویش خواهد باز
جان حق داد جاودان ماند
زانکه حق داده باز نستاند
معرفت در دلت نهادهٔ اوست
باز کی گیرد آنچه دادهٔ اوست
کانکه او خود سرشت خاک نکرد
وانکه او خود نگاشت پاک نکرد
زانکه حکمت بد اقتضا نکند
هرچه حکمت کند هبا نکند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:در رنج و زیان جان از تن
گوهر بعدی:اندر صفت نفس بهیمی و انواع شهوات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
