هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از سوختن جامه‌ای شوم و نیمه‌ای از روم به دلیل آتش سخن می‌گوید. سپس تلاش می‌کند شمع را خاموش کند، اما آتش از سر شمع تمام موم را می‌سوزاند. این متن نمادین به ناامیدی و از دست دادن اشاره دارد.
رده سنی:
14+
محتوا دارای مفاهیم نمادین و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم‌انگیز و پیچیدگی‌های ادبی آن برای سنین پایین مناسب نیست.
رباعی شمارۀ ۴
آتش بوزید و جامه ی شوم بسوخت
وز شومی شوم نیمه ی روم بسوخت
بر پای بُدم که شمع را بنشانم
آتش ز سر شمع همه موم بسوخت
وز شومی شوم نیمه ی روم بسوخت
بر پای بُدم که شمع را بنشانم
آتش ز سر شمع همه موم بسوخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۳
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
