هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تضاد روز و شب برای بیان تغییرات و تحولات در زندگی و باورها استفاده می‌کند. شاعر از روز به عنوان نماد روشنایی و پیروزی و از شب به عنوان نماد تاریکی و تغییر یاد می‌کند. در این شعر، مفاهیمی مانند ایمان، عشق، عقل و گمان به تصویر کشیده شده‌اند و تغییرات درونی و بیرونی انسان مورد توجه قرار گرفته‌اند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۳۸۵
روزْ ما را، دیگران را شب شُده
ز آفتابی اَخْتَران را شب شُده
تیرِ دولت‌هایِ ما پیروز شُد
تیر جَست و مَر کَمانْ را شب شُده
روزِ خندان در رُخِ عَینُ الْیَقین
کافِرسْتانِ گُمان را شب شُده
بَرپَریده مُرغِ ایمانَت کُنون
بی اَمان خواهی، اَمانْ را شب شُده
هر دَمی روز است اَنْدَر کانِ جان
روزِ نَقْدِ توست کان را شب شُده
عاشقان را روزهایِ بی‌نشان
عاقلِ رَسم و نشانْ را شب شُده
ز آفتابی اَخْتَران را شب شُده
تیرِ دولت‌هایِ ما پیروز شُد
تیر جَست و مَر کَمانْ را شب شُده
روزِ خندان در رُخِ عَینُ الْیَقین
کافِرسْتانِ گُمان را شب شُده
بَرپَریده مُرغِ ایمانَت کُنون
بی اَمان خواهی، اَمانْ را شب شُده
هر دَمی روز است اَنْدَر کانِ جان
روزِ نَقْدِ توست کان را شب شُده
عاشقان را روزهایِ بی‌نشان
عاقلِ رَسم و نشانْ را شب شُده
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
