هوش مصنوعی: این متن به اهمیت حفظ آرامش و دوری از کبر و کینه تاکید می‌کند. با استفاده از تمثیل شیشه، نشان می‌دهد که شکستن روابط می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. همچنین، به ارزش محبت و بخشش اشاره می‌کند و توصیه می‌کند که از ناخوشی‌ها دوری کرده و به دنبال شادی و وحدت باشید. در نهایت، به تاثیر مثبت عشق الهی و دوری از غم و اندوه اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از تمثیل‌ها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۳۸۶

قَرّابه بازِ دانا هُش دار آبگینه
تا درمیان نَیُفتد، سودایِ کِبْر و کینه

چون شیشه بِشْکَنی، جان بسیار پایِ یاران
مَجْروح و خسته گردد، این خود بُوَد کَمینه

وان گَهْ که مَرهَم آری، سَر را به عُذر خاری
بر موزهٔ مَحَبَّت اُفْتَد هزار پینه

بِفْزا شراب و خوش شو، بیرون زِ پنج و شش شو
مَگْذار ناخوشی را گِردِ سَرایِ سینه

نی زان شرابِ خاکی، بَلْ کَزْ جهانِ پاکی
از دستِ حَق رَسیده، بی‌واسطه‌یْ قِنینه

در بَزمگاهِ وَحدت، یابی هر آنچ خواهی
در رَزْمگاهِ مِحْنَت، گَهْ آن نه و گَهْ این نه

جانی که غَم فُزودی، از شَمسِ حَقِّ تبریز
نو نو طَرَب فَزایَد، بی‌کُهنه‌هایِ دینه
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.