هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی و ناز زلف و روی معشوق خود می‌گوید و بیان می‌کند که از شدت رشک و حسادت ممکن است به کفر روی آورد. او همچنین آرزو می‌کند بادی شود که زلف معشوق را از رویش بردارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «کفر» نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.
رباعی شمارۀ ۱۰۴
از بس که کند زلف تو با روی تو ناز
بیم است که از رشک کنم کفر آغاز
من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز
کو زلف تو را ز روی بر دارد باز
بیم است که از رشک کنم کفر آغاز
من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز
کو زلف تو را ز روی بر دارد باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
