۳۷۲ بار خوانده شده

رباعی شمارۀ ۱۰۵

دلدار کله‌دوز من از روی هوس
می‌دوخت کلاهی ز نسیج و اطلس

بر هر ترکی هزار زه می‌گفتم
با آنکه چهار تَرَک را یک بس
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۰۴
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.