هوش مصنوعی:
شاعر از فراق یار خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود دوری، هنوز امید به دیدار او دارد و گویی او را در کنار خود حس می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک عمیق‌تر آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارۀ ۱۲۴
رفت آن که سری پر از خمارش دارم
چون جان دارم گهی که خوارش دارم
بر آمدنش چنان امیدم یارست
گوئی که هنوز در کنارش دارم
چون جان دارم گهی که خوارش دارم
بر آمدنش چنان امیدم یارست
گوئی که هنوز در کنارش دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۲۳
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
