۳۲۹ بار خوانده شده

رباعی شمارۀ ۱۲۵

هر ناله که بر سر شتر می‌کردم
در پای شتر نثار دُر می‌کردم

هر چاه که کاروان تهی کرد ز آب
من باز به آب دیده پر می‌کردم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۲۴
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.