هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از غم و اندوه شبانه و بی‌خوابی ناشی از عشق سخن می‌گوید. او در نبود معشوق، به جای خواب، اشک می‌ریزد و حتی در خواب نیز آشفته و پریشان است، مانند موهای به هم ریختهٔ معشوق.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و غمگین در متن وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارۀ ۱۳۲
هر شب ز غمت تازه عذابی بینم
در دیده به جای خواب آبی بینم
و آنگه که چو نرگس تو خوابم ببرد
آشفته‌تر از زلف تو خوابی بینم
در دیده به جای خواب آبی بینم
و آنگه که چو نرگس تو خوابم ببرد
آشفته‌تر از زلف تو خوابی بینم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
