۱۰۳۰ بار خوانده شده
بر لوحْ نشانِ بودنیها بودهاست،
پیوسته قلم ز نیک و بد فرسودهاست؛
در روز ازل هر آنچه بایست بداد،
غم خوردن و کوشیدنِ ما بیهوده است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
پیوسته قلم ز نیک و بد فرسودهاست؛
در روز ازل هر آنچه بایست بداد،
غم خوردن و کوشیدنِ ما بیهوده است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:رباعی ۲۷
نظرها و حاشیه ها
۱۴۰۰/۲/۱۰ ۱۳:۰۳
بعضا تفسیری برای این ابیات نوشته شده، که روح خیام هم از این تفسیر تعجب می کند، تفسیری که اصلا با ظاهر شعر، فرسنگ ها دور است