هوش مصنوعی:
ابر بر سر سبزه گریست و شاعر بیان می‌کند که زندگی بدون شراب گلرنگ سخت است. او به سبزه‌ای که امروز تماشاگه ماست اشاره می‌کند و از آینده می‌پرسد که وقتی ما در خاک باشیم، تماشاگه چه کسی خواهد بود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین فلسفی و اشاره به مرگ و گذرا بودن زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
رباعی ۶۱
ابر آمد و زار بر سرِ سبزه گریست،
بی بادهٔ گُلرنگ نمی‌شاید زیست؛
این سبزه که امروز تماشاگه ماست،
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست!
بی بادهٔ گُلرنگ نمی‌شاید زیست؛
این سبزه که امروز تماشاگه ماست،
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۶۰
گوهر بعدی:رباعی ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
