هوش مصنوعی:
این متن به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند خیال، محدودیت‌های وجودی، و سفر روحانی اشاره دارد. شاعر از خیال و لطف بی‌حد سخن می‌گوید و به رابطه‌ی انسان با جهان و تکامل روحانی او می‌پردازد. همچنین، از مفاهیمی مانند زندان رحم و تکامل خلقت صحبت می‌کند و به نمادهای عرفانی مانند جعفر طیار اشاره دارد.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات و فلسفه‌ی عرفانی دارد. این مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۲۴۵۰
در دلْ خیالَش زان بُوَد تا تو به هر سو نَنْگَری
وان لُطفِ بی‌حَد زان کُند تا هیچ از حَد نَگْذری
با صوفیانِ صافْ دین در وَجْد گَردی هم نِشین
گَر پایْ در بیرون نَهی زین خانِقاهِ شِش دَری
داری دَری پنهان صِفَت شش دَر مَجو و شش جِهَت
پنهان دَری که هر شبی زان دَرهَمی بیرون پَری
چون می‌پَری بر پایِ تو رشته‌یْ خیالی بَسته اند
تا واکَشَندَت صُبح دَم تا بَرنَپَرّی یک سَری
بازآ به زندانِ رَحِم تا خِلْقَتَت کامل شُدن
هست این جهان همچون رَحِم این جُمله خونْ زان می‌خوری
جان را چو بَررویید پَر شُد بَیضه تَن را شِکَست
جانْ جعفرِ طَیّار شُد تا می‌نِمایَد جعفری
وان لُطفِ بی‌حَد زان کُند تا هیچ از حَد نَگْذری
با صوفیانِ صافْ دین در وَجْد گَردی هم نِشین
گَر پایْ در بیرون نَهی زین خانِقاهِ شِش دَری
داری دَری پنهان صِفَت شش دَر مَجو و شش جِهَت
پنهان دَری که هر شبی زان دَرهَمی بیرون پَری
چون می‌پَری بر پایِ تو رشته‌یْ خیالی بَسته اند
تا واکَشَندَت صُبح دَم تا بَرنَپَرّی یک سَری
بازآ به زندانِ رَحِم تا خِلْقَتَت کامل شُدن
هست این جهان همچون رَحِم این جُمله خونْ زان می‌خوری
جان را چو بَررویید پَر شُد بَیضه تَن را شِکَست
جانْ جعفرِ طَیّار شُد تا می‌نِمایَد جعفری
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۴۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
