۳۴۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۲

تا ظن نبری کز آن جهان می ترسم
وز مردن و از کندن جان می ترسم

چون مرگ حق است، من چرا ترسم از او
چون نیک نزیستم از آن می ترسم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.