خوشا بهارا خوشامیا خوشا چمنا
خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا

خوشا سرود نوآئین و ساقی سرمست
که ماه موی میان است و سر و سیم تنا

خوشا توان‌گری عاشق و نگویی یار
خوشا جوانی با این دو گشته مقترنا

به فصلی ایدون کز خاربن برآیدگل
نواخت باید برگل سرود خارکنا