۳۰۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۵۸۶

گَر هیچ نِگارینَم بر خَلْق عِیانَسْتی
ای شاد که خَلْقَسْتی، ای خوش که جَهانَسْتی

گَر نَقْشْ پَذیرفتی، در شش جِهَتِ عالَم
بالا همه باغَسْتی، پَستی همه کانَسْتی

از خَلْقْ نَهانْ زان شُد، تا جُمله مرا باشد
گَر هیچ پَدیدسْتی، آنِ هَمِگانَسْتی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.