هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از ناکامی در عشق و تلاش برای فراموشی معشوق سخن می‌گوید. او از پشیمانی، امید آتشین، و تلاش برای رهایی از غم می‌نویسد و در نهایت تصمیم می‌گیرد با مستی از شراب نامرادی، درد فراق را تسکین دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق، ناامیدی و پشیمانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین اشاره به مستی و شراب ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
آغوش پشیمانی
چون به کام دل نشد، دستی در آغوشت کنم
می‌روم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین، با گریه خاموشت کنم
ای دل از این شام ظلمت گر سلامت بگذری،
صبح روشن را غلام حلقه در گوشت کنم
بعد از این، ای بی‌نصیب از مستی جام مراد!
از شراب نامرادی مست و مدهوشت کنم
می‌روم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین، با گریه خاموشت کنم
ای دل از این شام ظلمت گر سلامت بگذری،
صبح روشن را غلام حلقه در گوشت کنم
بعد از این، ای بی‌نصیب از مستی جام مراد!
از شراب نامرادی مست و مدهوشت کنم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:آواره
گوهر بعدی:آتش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
