هوش مصنوعی:
متن ابتدا به توصیف درد و رنج‌های زندگی می‌پردازد که گاهی غیرقابل تحمل و درمان‌ناپذیر به نظر می‌رسند، اما سپس با تغییر نگرش، مخاطب را به تفکر درباره زیبایی‌های طبیعت (مانند گل‌ها و بهار بی‌نهایت) دعوت می‌کند تا از فشارهای زندگی رها شود و آرامش یابد.
رده سنی:
14+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده (مانند «خار دل» یا «کارزار روزگار») نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
خار و روزگار
چو خاری به دل داری از روزگار،
چو نتوانی از دل برون کرد خار،
چو درمان و دارو نیاید به دست،
زر و زور بازو نیرزد به هیچ،
چو تدبیر و نیرو،
نیاید به کار،
در آن تنگنایی که اندوه و رنج
دلت را فراگیرد از هر کنار...
به گُل فکر کن!
به پهنای یک آسمان گل
به دریای تا بیکران گل …
رها کن تنِ خسته ات را
در آن باغ تا بی نهایت بهار
شنا کن!
سبکبال
پروانه وار…
مگر ساعتی دور از آن کارزار
بیاسایی از گردش روزگار
چو نتوانی از دل برون کرد خار،
چو درمان و دارو نیاید به دست،
زر و زور بازو نیرزد به هیچ،
چو تدبیر و نیرو،
نیاید به کار،
در آن تنگنایی که اندوه و رنج
دلت را فراگیرد از هر کنار...
به گُل فکر کن!
به پهنای یک آسمان گل
به دریای تا بیکران گل …
رها کن تنِ خسته ات را
در آن باغ تا بی نهایت بهار
شنا کن!
سبکبال
پروانه وار…
مگر ساعتی دور از آن کارزار
بیاسایی از گردش روزگار
۱۲۳۸
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شادیِ خویش
گوهر بعدی:یک لحظه آرامش ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
