هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی‌ها و جذابیت‌های مختلف جهان مانند خورشید، ماه، صبح، سحر، یوسف، سلیمان، تاج، کمربند، شمشیر، سپر، قند، شکر، و دیگر عناصر طبیعی و نمادین سخن می‌گوید. شاعر در نهایت به خواننده توصیه می‌کند که به جای توجه به این زیبایی‌ها، به سفر و جستجوی یار واقعی بپردازد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۵۹۳

گَر شَمس و قَمَر خواهی، نَکْ شَمسِ و قَمَر، باری
وَرْصُبح و سَحَر خواهی، نَکْ صُبح و سَحَر، باری

ای یوسُفِ کَنْعانی، وِیْ جانِ سُلَیمانی
گَر تاج و کَمَر خواهی، نَکْ تاج و کَمَر، باری

ای حَمْزهٔ آهنگی، وِیْ رُستَمِ هر جنگی
گَر تیغ و سِپَر خواهی، نَکْ تیغ و سِپَر، باری

ای بُلبُلِ پوینده، وِیْ طوطیِ گوینده
گَر قَند و شِکَر خواهی، نَکْ قَند و شِکَر، باری

ای دشمنِ عقل و هُش، وِیْ عاشقِ عاشق کُش
گَر زیر و زَبَر خواهی، نَکْ زیر و زَبَر، باری

ای جانِ تماشاجو، موسیِّ تَجَلّی جو
گَر سَمْع و بَصَر خواهی، نَکْ سَمْع و بَصَر، باری

ای دیوِ پُر از کینه، وِیْ دشمنِ دیرینه
گَر فِتْنه و شَر خواهی، نَکْ فِتْنه و شَر، باری

خاموش مگو چندین، بَرخیز، سَفَر بُگْزین
گَر یارِ سَفَر خواهی، نَکْ یارِ سَفَر، باری

شَمسُ الْحَقِ تبریزی، از حُسن و دلاویزی
گَر خسته جِگَر خواهی، نَکْ خسته جِگَر، باری
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.