هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند رنج ناشی از سخنان نیشدار، تأثیر محیط بر فرد، اهمیت عشق و محبت، و وابستگی به وطن می‌پردازد. شاعر از تشبیهات مختلفی مانند خار و خس به عنوان بستر سنجاب و آتش استفاده کرده است تا مفاهیم عمیقتری را بیان کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق و استعاری موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و پریشانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک مناسب دارند.

غزل شمارهٔ ۵۰۶

نیست اندیشه ای از زخم زبان سرکش را
خار و خس بستر سنجاب بود آتش را

بهره از عمر بود تیره روانان را بیش
زودتر جذب کند خاک می بی غش را

خوابش از بستر بیگانه پریشان نشود
هر که در زندگی از خاک کند مفرش را

چشم بر شست تو دارند غزالان حرم
خالی از تیر به بازیچه مکن ترکش را

به جز از جاذبه مهر و محبت صائب
کیست از خانه برون آورد آن سرکش را؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.