هوش مصنوعی: شاعر در این متن از غم و مستی و عشق سخن می‌گوید. او از بی‌خودی و جاذبه‌های عشق یاد می‌کند و به مفاهیمی مانند بلندپروازی، تنگدستی و عبرت‌گیری اشاره دارد. متن سرشار از احساسات عمیق و تصاویر شاعرانه است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۶۷۲

غم حساب ندارم ز می پرستی ها
که نیست قابل تعبیر، خواب مستی ها

به قدر آنچه شوی پست، سربلند شوی
گرفته ایم عیار بلند و پستی ها

نسیم جاذبه ای پیش راه ما بفرست
که گشت سد ره ما غبار هستی ها

که می کند سر زلف حواس ما را جمع؟
به غیر بیخودی عشق و خواب مستی ها

بگیر سر خط عبرت ز قطع زلف ایاز
کشیده دار عنان دراز دستی ها

به وصل او نرسیدم ز مفلسی صائب
سیاه در دو جهان روی تنگدستی ها!
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.