هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و تأثیرات عمیق آن بر روح و جان خود سخن می‌گوید. او از عشقی سوزان و بی‌قرار می‌گوید که باعث بی‌قراری و آشفتگی دلش شده است. شاعر همچنین از تأثیرات عشق بر خود و از دست دادن کنترل بر احساساتش صحبت می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، بیان احساسات شدید و بی‌قراری ناشی از عشق ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۶۹۴
مرا بِگْرفت روحانی نِگاری
کِناریّ و کِناریّ و کناری
بِزَد با من میانِ راهِ تَنگی
دوچاریّ و دوچاریّ و دوچاری
زِ جانْ بَرخاست زاتَش‌‌هایِ عشقش
بُخاریّ و بُخاریّ و بُخاری
مَبادا هیچ دل را زین چُنین عشق
قراریّ و قراریّ و قَراری
سُکُسْت این کُرّهٔ تُندِ دل من
فَساریّ و فَساریّ و فَساری
نهاده بر سَرَش اَفْسارِ سودا
غُباریّ و غُباریّ و غُباری
فُتاده در سَرَش از شَمسِ تبریز
خُماریّ و خُماریّ و خُماری
کِناریّ و کِناریّ و کناری
بِزَد با من میانِ راهِ تَنگی
دوچاریّ و دوچاریّ و دوچاری
زِ جانْ بَرخاست زاتَش‌‌هایِ عشقش
بُخاریّ و بُخاریّ و بُخاری
مَبادا هیچ دل را زین چُنین عشق
قراریّ و قراریّ و قَراری
سُکُسْت این کُرّهٔ تُندِ دل من
فَساریّ و فَساریّ و فَساری
نهاده بر سَرَش اَفْسارِ سودا
غُباریّ و غُباریّ و غُباری
فُتاده در سَرَش از شَمسِ تبریز
خُماریّ و خُماریّ و خُماری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
