هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند تندخویی و تأثیرات منفی آن بر روابط، ناپایداری شادی در دنیای مادی، آرزوهای از دست رفته، غفلت از مرگ و عاقبت اندیشی، تضاد بین عشق و زهد ظاهری، و ارزش هنر و شعر در جامعه می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به مفهوم رنج و تحول درونی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند مرگ و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۶۸

تندخویی با خلایق، مهر را کین کردن است
آفرین را در دهان خلق نفرین کردن است

شادی ما غافلان در زیر چرخ سنگدل
خنده کبک مست را در چنگ شاهین کردن است

لب به شکر خنده وا کردن درین بستانسرا
خون خود چون گل حلال دست گلچین کردن است

آرزو را محو از دلهای سنگین ساختن
بیستون را ساده از تمثال شیرین کردن است

غافل از رحلت درین جسم سبک جولان شدن
فکر خواب عافیت را خانه زین کردن است

گفتگوی عاشقی با زاهدان دل سیاه
از سیه مغزی، به خون مرده تلقین کردن است

حاصل خاک مراد کشور هندوستان
نامرادان وطن را کام شیرین کردن است

مستمع را دل به داغ بی شعوری سوختن
شعر خود ناخوانده بی تابانه تحسین کردن است

هست اکسیری اگر صائب درین عبرت سرا
روی سرخ خویش را از درد زرین کردن است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.