هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند آزادگی، عیب‌جویی، تعبیر خواب، احسان، سخاوت، و رفتار مردان اشاره دارد. شاعر از مفاهیمی مانند نقش عیب، تعبیر خواب، احسان بی‌ثمر، سخاوت بی‌نیاز از گفتار، و اهمیت کردار بیش از گفتار سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌های به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۲۶۲

افسر زرین سر آزاده را در کار نیست
نقش عیب کاسه چینی است چون مودار نیست

باشد از تعبیر این خواب پریشان بی نیاز
اینقدر اندیشه در نظم جهان در کار نیست

مد احسان چون ندارد خامه شاخ بی بری است
نیشتر باشد رگ ابری که گوهربار نیست

مهر بر لب زن که در دیوان آن آیینه رو
طوطیان را آبروی سبزه زنگار نیست

از پرستاران دل افگار را داغی بس است
بهتر از دلسوز، شمعی بر سر بیمار نیست

نگذرد مینای می خشک از لب خاموش جام
پیش ارباب سخاوت حاجت گفتار نیست

باده خواران عیب هم را پرده داری می کنند
بزم می را رخنه ای چون دیده هشیار نیست

سعی در کردار بی گفتار مردان می کنند
رزق ما صائب به جز گفتار بی کردار نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.