هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های زیبا، مفاهیم عمیق انسانی و اخلاقی مانند قناعت، هوشیاری، عشق، و تلاش برای رسیدن به موفقیت را بیان می‌کند. شاعر از عناصر طبیعی و نمادین مانند خاک، آفتاب، دریا، و مرغ همایون برای انتقال پیام‌های خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق، قناعت، و تلاش برای موفقیت، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و الهام‌بخش است.

غزل شمارهٔ ۱۳۸۵

مردم هموار را از خاک برباید گرفت
رشت های بی گره را در گهر باید گرفت

گر سرت چون آفتاب از قدر سایه بر فلک
خاک را از چهره زرین به زر باید گرفت

کشتی خودبین نمی آید سلامت بر کنار
جوهر آیینه را موج خطر باید گرفت

آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان
ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت

بر امید نسیه نتوان تلخ کردن نقد را
خاک صحرای قناعت را شکر باید گرفت

اعتمادی نیست بر گردون و صلح و جنگ او
تیغ در دستی و در دستی سپر باید گرفت

در کمان از تیر فکر خانه آرایی خطاست
کار و بار این جهان را مختصر باید گرفت

دامن شب را ز غفلت گر نیاوردی به دست
در تلافی دامن آه سحر باید گرفت

تا مگر مرغ همایونی برآرد سر ز غیب
بیضه افلاک را در زیر پا باید گرفت

چشم مست و لعل میگون را زکاتی لازم است
از خمارآلودگان گاهی خبر باید گرفت

بی جگر خوردن نگردد قطع صائب راه عشق
توشه این راه از لخت جگر باید گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.