هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به مفاهیمی مانند عشق، حقیقت، خاموشی، و تفاوت‌های میان افراد می‌پردازد. شاعر از استعاره‌هایی مانند «شهباز»، «چرخ کبک»، و «مشک» برای بیان عمق عشق و حقیقت استفاده می‌کند و تأکید می‌کند که عشق فراتر از وصف است. همچنین، به موضوعاتی مانند خودشناسی، پذیرش خطاها، و تمایز بین حق و باطل اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۴۶۸

معنی از لفظ سبکروح فلک پروازست
لفظ پرداخته بال وپر این شهبازست

عشق بالاتر از آن است که در وصف آید
چرخ کبکی است که در پنجه این شهبازست

خامشی پرده اسرار حقیقت نشود
مشک هر چند که در پرده بود غمازست

می توان خط برون نامده را خواند چو آب
بس که آیینه رخسار تو خوش پردازست

خط مشکین تو در دایره سبزخطان
چون شب قدر ز شبهای دگر ممتازست

خار را قرب گل از خوی بد خود نرهاند
هر که ناساز بود، در همه جا ناسازست

مکش از بیخبری گردن دعوی چون شمع
که گریبان قبای تو دهان گازست

قدم سعی تو در دامن تن پیچیده است
ورنه افلاک ترا اطلس پای اندازست

عشق کوتاه کند زمزمه دعوی را
خانمان سوختگی سرمه این آوازست

پیش جمعی که شناسند خطا را ز صواب
فکر صائب ز خیالات دگر ممتازست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.