هوش مصنوعی: این شعر از عشق، امید، ناامیدی، رنج‌های عاشقانه و تجربیات روحی و عاطفی شاعر سخن می‌گوید. شاعر از سراب‌های خیال، غم‌های عشق، نگاه معشوق و اضطراب‌های روحی خود می‌گوید و به مفاهیمی مانند عبادت، غرور و انقلاب نیز اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند انقلاب و اضطراب‌های روحی نیاز به درک بیشتری از زندگی و تجربیات انسانی دارد.

غزل شمارهٔ ۱۶۴۴

خیال آب مرا در سرابها انداخت
امید گنج مرا در خرابها انداخت

اگر چه عشق ندارد ز من فسرده تری
توان به سینه گرمم کبابها انداخت

به زیر بار غمی عشق او کشید مرا
که کوه را به کمر پیچ و تابها انداخت

اگر چه شکوه من از حساب بیرون بود
به یک نگاه ز هم آن حساب ها انداخت

ز چشم شور مکافات مزد خواهد یافت
ستمگری که نمک در شرابها انداخت

اگر ادب نکند آه را عنانداری
توان ز چهره مطلب نقابها انداخت

مکن شتاب برای شکفتگی زنهار
که برق را ز نفس این شتابها انداخت

اگر ستاره من سوخت عشق عالمسوز
ز داغ در جگرم آفتابها انداخت

شد از غرور عبادت زبان عذر خموش
مرا به راه خطا این صوابها انداخت

هنوز لاله رخ من زنی سواران بود
که در قلمرو در انقلابها انداخت

نداشت کار کسی با سپند من صائب
مرا ز بزم برون اضطراب ها انداخت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.