۲۰۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۶۸۷

صفیر شهپر توفیق، حسن آوازست
کمند عشرت رم کرده رشته سازست

فروغ نور تجلی به طور می گوید
که کار مردم بی دست و پا خداسازست

تو صاف کرده مده پشت خویش بر دیوار
که حسن، تشنه آیینه نظربازست

به خاک پای خم و گردش پیاله قسم
که تازیانه گلگون می، رگ سازست

ز جام حافظ شیراز مست گردیده است
کلام صائب ازان رو شراب شیرازست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.