هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به زیبایی‌های زندگی، عشق، و مستی معنوی اشاره دارد. از عناصری مانند موسیقی، نور، و شراب به عنوان نمادهایی برای تجربیات عمیق انسانی استفاده شده است. شاعر از مفاهیمی مانند توکل به خدا، زیبایی، و مستی به عنوان راهی برای درک حقایق زندگی سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مستی و مفاهیم عمیق عشق نیاز به درک و بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۱۶۸۷
صفیر شهپر توفیق، حسن آوازست
کمند عشرت رم کرده رشته سازست
فروغ نور تجلی به طور می گوید
که کار مردم بی دست و پا خداسازست
تو صاف کرده مده پشت خویش بر دیوار
که حسن، تشنه آیینه نظربازست
به خاک پای خم و گردش پیاله قسم
که تازیانه گلگون می، رگ سازست
ز جام حافظ شیراز مست گردیده است
کلام صائب ازان رو شراب شیرازست
کمند عشرت رم کرده رشته سازست
فروغ نور تجلی به طور می گوید
که کار مردم بی دست و پا خداسازست
تو صاف کرده مده پشت خویش بر دیوار
که حسن، تشنه آیینه نظربازست
به خاک پای خم و گردش پیاله قسم
که تازیانه گلگون می، رگ سازست
ز جام حافظ شیراز مست گردیده است
کلام صائب ازان رو شراب شیرازست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
