هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از یار خود می‌خواهد که به او بپیوندد و از او می‌پرسد که چه زمانی خواهد آمد. شاعر از زیبایی و لطافت یار خود سخن می‌گوید و از دوری او اظهار ناراحتی می‌کند. او از یار خود می‌خواهد که به او نزدیک شود و با هم مانند جان و روان باشند.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از مفاهیم عاشقانه و احساسی، مناسب نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، زبان و ساختار شعری آن ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۷۶۷
گَر یارِ لَطیف و باوَفایی
وَرْ از دل و جانْ ازانِ مایی
خواهم که دَرین میانْ دَرآیی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
چون صورتِ جانْ لَطیف کاری
از حَلقه چرا تو بَرکِناری؟
وَزْ یارَکِ خود دریغ داری
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
بَرخیز که ما و تو چو جانیم
وَزْ رازَکِ هَمدِگَر بدانیم
آخِر نه من و تو یارَکانیم
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
دَریاب که بر دَرِ خداییم
آخِر بِنِگَر که ما کجاییم
تا رَقص کُنان، زِ دَر دَرآییم
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
ای جان و جهان چرا چُنینی
چون یارَکِ خویش را نَبینی
در گوشه رَوی، تُرُش نِشینی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
چونی تو و آن دلِ لَطیفَت
وان صورت و قامَتِ ظَریفَت؟
خواهم که شَوَم شبی حَریفَت
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
در جُملهٔ عالَم الهی
وَزْ دامَنِ ماه تا به ماهی
آن شُد که تو گویی و بخواهی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
وَرْ از دل و جانْ ازانِ مایی
خواهم که دَرین میانْ دَرآیی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
چون صورتِ جانْ لَطیف کاری
از حَلقه چرا تو بَرکِناری؟
وَزْ یارَکِ خود دریغ داری
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
بَرخیز که ما و تو چو جانیم
وَزْ رازَکِ هَمدِگَر بدانیم
آخِر نه من و تو یارَکانیم
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
دَریاب که بر دَرِ خداییم
آخِر بِنِگَر که ما کجاییم
تا رَقص کُنان، زِ دَر دَرآییم
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
ای جان و جهان چرا چُنینی
چون یارَکِ خویش را نَبینی
در گوشه رَوی، تُرُش نِشینی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
چونی تو و آن دلِ لَطیفَت
وان صورت و قامَتِ ظَریفَت؟
خواهم که شَوَم شبی حَریفَت
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
در جُملهٔ عالَم الهی
وَزْ دامَنِ ماه تا به ماهی
آن شُد که تو گویی و بخواهی
ای ماه بگو که کِی بَرآیی؟
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مسمط مربع
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
