هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از صائب تبریزی، به زیبایی‌های معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. در آن از تشبیهات و استعاره‌های زیبا مانند "خال لب تو داغ دل آب کوثرست" و "تیغ برهنه روی تو نوخط جوهرست" استفاده شده است. شاعر همچنین از طبیعت و عناصری مانند شبنم، ابر و دریا برای بیان احساسات خود بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۸۸۲

خال لب تو داغ دل آب کوثرست
پنهان تبسمت نمک شور محشرست

حالا به فکر دلبری افتاده ابرویت
تیغ برهنه روی تو نوخط جوهرست

تنها نه من دل پری از باغ می برم
شبنم هم از تبسم رسوای گل، ترست

کی رو ز تلخرویی دریا به هم کشد؟
ابر مرا معامله با آب گوهرست

دارد خبر ز آه من و تنگنای چرخ
هر شعله ای که در قفس تنگ مجمرست

پرویز داغ غیرت خود را علاج کرد
شیرین تندخوی همان داغ شکرست

از آستان عشق به جایی نمی رود
صائب یکی ز حلقه به گوشان این درست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.