هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به مفاهیمی مانند روشنگری، عبادت، دعا، تسلیم در برابر تقدیر و زندگی در آرامش در میان حوادث می‌پردازد. شاعر از نمادهایی مانند جویبار، محراب، صدف، نیل و کعبه استفاده کرده تا حقایق عمیق روحانی و انسانی را بیان کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر قابل فهم نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۹۲۶

روشنگر وجود به راه اوفتادن است
در جویبار، سبزی آب از ستادن است

رو تافتن ز پیکر خاکی پس از وصول
بعد از نماز پشت به محراب دادن است

عرض نیاز خویش به پاکیزه گوهران
لب چون صدف به ابر بهاران گشادن است

دست دعا بلند نکردن به وقت صبح
بر سینه دست پیش کریمان نهادن است

بر روی غافلان جهان خنده سپهر
از رود نیل کوچه به فرعون دادن است

در موج خیز حادثه آسوده زیستن
در رهگذار سیل میان را گشادن است

صائب بود به گرد سرش کعبه در طواف
آن رهروی که منزلش از پا فتادن است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.