هوش مصنوعی: این متن به توصیف عشق و تأثیرات عمیق آن بر عاشقان می‌پردازد. عشق به عنوان آتشی توصیف شده که در دل عاشقان می‌سوزد و آنها را دچار پریشانی و آشفتگی می‌کند. همچنین، عشق به عنوان نیرویی قدرتمند که حتی بر آسمان و ستارگان تأثیر می‌گذارد، تصویر شده است.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا به درستی درک شود.

غزل شمارهٔ ۲۸۰۱

عاشقان را آتشی، وان گَهْ چه پنهان آتشی
وَزْ برایِ اِمْتِحان، بر نَقْدِ مَردان آتشی

داغِ سُلطان می‌نَهَند اَنْدَر دلِ مَردانِ عشق
تَختِ سُلطان در میان و گِردِ سُلطان آتشی

آفتابش تافته در روزَنِ هر عاشقی
ما پَریشان، ذَرّه وار اَنْدَر پَریشان آتشی

اَلصَّلا ای عاشقان کین عشقْ خوانی گُسْتَرید
بَهرِ آتش خوارگانَش، بر سَرِ خوان آتشی

عکسِ این آتش بِزَد بر آیِنِه‌یْ گَردون و شُد
هر طَرَف از اَخْتَران، بر چَرخِ گَردان آتشی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.