هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عشق، رنج، صبر، و مقاومت در برابر مشکلات زندگی می‌پردازد. شاعر از تشبیهات مختلفی مانند پروانه، نسیم، و بلبل استفاده کرده تا احساسات عمیق خود را بیان کند. همچنین، به مفاهیمی مانند جستجوی معنا، مذهب، و تلاش برای رسیدن به آرامش اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و انتزاعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و عرفانی موجود در شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۰۵۴

تا زنده ایم قسمت ما غیر داغ نیست
پروانه نجات به نام چراغ نیست

در زیر آسمان که نفس می کشد به عیش؟
در تنگنای بیضه نسیم فراغ نیست

ناصح ز پنبه کاری داغم به جان رسید
دوزخ حریف این جگر تشنه داغ نیست

تا کی من و نسیم گریبان هم دریم؟
سودای زلف کار من بی دماغ نیست

مذهب حریف تندی مشرب نمی شود
کو توبه ای که حلقه به گوش ایاغ نیست؟

پروانه ایم، لیک نسوزیم خویش را
در محفلی که روغن گل در چراغ نیست

زورش کجا به چشم تماشاییان رسد؟
بلبل حریف رخنه دیوار باغ نیست

سیماب شوق کشته نگردد به هیچ تیغ
در بحر، قطره موج صفت بی سراغ نیست

عاجز کشی نه شیوه طبع بلند ماست
بر بال این هما قم خون زاغ نیست

صائب میان این همه آتش نفس که هست
یک دل بجو کز این غزل تازه داغ نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.